معرفی کتاب آداب المریدین

یاد ادب

معمولا بین دوستان که جدایی پیش می آید، هیچ چیز بهتر از یک یادگاری یا یادبود نمی تواند دوران شیرین رفاقت را برای آن ها زنده کند، و چه چیز بهتر از کتاب. چندی پیش که از یک دوستان شفیق جدا می شدم، بنا بر سنت مالوف خواستم که کتابی به من بدهد و نام و نشان خود را در آن ثبت کند، تا با خواندن آن در ایام فرقت کامم را شیرین کنم. از شما چه پنهان کتاب دعایی بود، که مدام همراه دوست عزیز بود و در سفر و حضر آن را در کنار خود داشت و وقت و بی وقت نگاهی به آن می کرد، در دل گفتم چه خوب می‌شد، ایشان آن کتاب دعا را به من هدیه بدهد، تا هر ازگاهی و به مناسبتی، اگر ادعیه‌ای می‌خوانم یاد او کنم. او همه انگار حرف دل ما را، شنیده بود، سخاوتمندانه کتابی با نام «آداب  المریدین» را امضاء کرد و به من تقدیم کرد. چندی گذشت و ما از هم دور شدیم و من هم از روی عادت کتاب را گذاشتم در کتابخانه، تا در شب ها و روزهای عزیز آن را بخوانم. از قضا در یکی از شب های ماه مبارک رمضان، این کتاب را با خود به مسجد ومراسم شب قدر بردم، تا هم‌صدا، با سایر ذاکرین دعاهای این شب را زمزمه کنم. گمانم این بود که کتابی که هدیه گرفته بودم، باید گزیده ای باشد از کتاب «مفاتیح‌الجنان شیخ عباس قمی» و سایر کتب معروف ادعیه! اما از بخت بد آن شب من و بخت خوب من در شب‌های دیگر، آداب المریدین آن چیزی نبود که من انتظارش را داشتم. من که از کم توجهی و بی دقتی خود سخت ناراحت بودم، تصمیم گرفتم، همان شب عزیز، کمی در شاخ و برگ کتاب جستجو کنم و جبران این همه غفلت را به به جا بیاورم. پس از خواندن مقدمه، تازه دوزاری ام افتاد، که این کتاب نه یک گزیده برای دعاخوانی و زیارت خوانی است، بلکه  مقدمه‌ای است برای ورود پیداکردن و اهلیت در معنای دعا و ذکر. قطعا شیعیان و محبان اهل بیت علیهم‌السلام در طول حیات‌شان در مواقف مختلف زمانی و مکانی اذکار توصیه شده را قرائت کرده و می‌کنند. اما کمند کسانی که وقت خواندن زیارت جوشن کبیر و زیارت جامعه و دعای ندبه و دعای توسل و دعای زیارت و اذن ورود به حرم حضرت رضا سلام‌الله و امثالهم، به مقام آن دعا و آن لحظه وقوف پیدا کرده باشند. شاید این تصور من غلط باشد، اما به گمانم نمی‌شود هر روز و هر شام و در هنگام امور روزمره زندگی چون خواب و خوراک و نمازهای یومیه «ادب» را رعایت نکرد و یاد «او» نبود و به یکباره و در هنگامه زیارت و توسل، بتوان انسی با صاحبان این ادعیه پیدا کرد. کم کم بود که به راز و رمز موانست هر روزه دوستم به این کتاب پی بردم. کتاب آداب المریدین برگرفته از کتاب «مفتاح الفلاح شیخ بهایی» و توصیه علمای ربانی معاصر است و  به همت و کوشش استاد محمدتقی قیاض‌بخش برای یادآوری «ادب بندگی» در زندگی روزمره تدوین شده است. شما هم دست بگیرید، شاید مثل دوست ما گرفتارش شدید!